فواید فیزیوتراپی و انواع روش های فیزیوتراپی کدامند؟
4 نوع فیزیوتراپی که باید از آنها آگاهی داشت عبارتند از:
- فیزیوتراپی سالمندان
- ورزشی
- فیزیوتراپی ارتوپدی
- کودکان
آیا فیزیوتراپیست پزشک است؟
خیر. نقش فیزیوتراپیست ها کمک به پزشکان در توانبخشی می باشد.
به دلیل کمبود پزشکان توانبخشی، فیزیوتراپیست ها برای کمک به پزشکان تعلیم داده می شوند.
فیزیوتراپی در تهران + آدرس شماره تماس
فیزیوتراپیست ها چه کاری انجام می دهند؟
فیزیوتراپیست ها از طریق حرکت و ورزش، درمان دستی، آموزش و مشاوره به افراد آسیب دیده، کمک می رسانند.
آنها سلامتی را برای افراد در هر سنی حفظ می کنند و به بیماران در کنترل درد و جلوگیری از بیماری کمک می کنند.
در واقع فیزیوتراپیست ها متخصصانی هستند که دانش عمیقی در مورد نحوه فعالیت بدن و مهارت های بالینی عملی برای ارزیابی، تشخیص و درمان آسیب و ناتوانی دارند.
یک فیزیوتراپیست آموزش دیده است تا علت اصلی آسیب ها و سایر بیماری ها را مشخص کند، در این روش درمانی قبل از تعیین نوع حرکات و تمرینات برای بهبودی، عوامل مختلفی از جمله نیازهای فردی، شرایط و تحرک در نظر گرفته می شود.
همچنین رویکردهای مختلفی وجود دارد که یک فیزیوتراپیست می تواند برای درمان و مدیریت وضعیت فرد استفاده کند، از جمله حرکت و ورزش، درمان دستی و آب درمانی.
در زیر به برخی از روش های درمانی رایج که فیزیوتراپیست استفاده می کنند، اشاره شده است:
1) حرکت و ورزش
پس از ارزیابی وضعیت، تحرک و توانایی فرد در انجام فعالیت بدنی، ممکن است فیزیوتراپیست مجموعه ای از تمرینات بدنی را که فرد می تواند با خیال راحت در خانه انجام دهد، جهت افزایش دامنه حرکت مفاصل، تقویت عضلات و بهبود تعادل و هماهنگی، تجویز می نماید.
این مسئله می تواند در پیشگیری و بهبود آسیب ها و همچنین مدیریت بیماری های مزمن کمک کند.
2) درمان دستی
درمان دستی نوع تخصصی از فیزیوتراپی است که با دستان ماهر و در مقابل استفاده از دستگاه ارائه می شود و در مدیریت آسیب و درد ارزشمند و موثر خواهد بود. آسیب ممکن است در شرایطی باعث شود حرکات مفصل محدود گردد.
در چنین حالتی، فیزیوتراپیست ها ممکن است درمان دستی را انتخاب نمایند.
در این روش حرکات دست فیزیوتراپیست برای ایجاد هر یک یا همه اثرات زیر انجام می شود:
- بهبود قابلیت گسترش پذیری بافت
- افزایش دامنه حرکتی مفصل
- تحریک بافت های نرم و مفاصل
- ایجاد آرامش در عملکرد
- کاهش درد و تورم
- کاهش التهاب یا محدودیت حرکت ایجاد شده
درمان ممکن است شامل تحرک مفاصل در جهات خاص و با سرعت های مختلف برای کمک به بازیابی حرکت یا حرکات غیرفعال مفصل آسیب دیده باشد.
همچنین بهتر است بدانید تمامی این حرکات توسط شخص دیگری انجام می شود و نه خود فرد، فقط در کنترل فرد تحت درمان می باشد؛ زیرا می تواند با واکنش عضلات هر زمان که بخواهد جلوی آن را بگیرد.
3)آب درمانی
آب درمانی که معمولاً برای درمان اختلالات روماتولوژی، ارتوپدی و عصبی استفاده می شود، شامل ورزش در یک استخر کم عمق گرم با دمای 36-33 درجه سانتیگراد است.
مزایای مختلفی وجود دارد که منحصر به آب درمانی است.
اولاً، گرمای آب به شل شدن عضلات کمک می کند و دردهای مفصلی را تسکین می دهد.
ثانیا، زیر آب بودن از وزن فرد پشتیبانی می کند و در این حالت به مفاصل و عضلات اجازه می دهد تا با حداقل استرس حرکت کنند.
علاوه بر این، مقاومت آب در برابر حرکت شخص می تواند قدرت عضلات را تقویت کند.
با آب درمانی، افراد می توانند در تمریناتی شرکت کنند که بدون فشار بیش از حد بر روی مفاصل انجام میشود.
این روش می تواند به ویژه برای افراد مبتلا به آرتروز مفید باشد.
4) سوزن خشک
برخی از فیزیوتراپیست ها ممکن است از سوزن خشک استفاده کنند، جایی که یک سوزن ظریف یا سوزن طب سوزنی به پوست و عضله وارد می شود.
در این روش سوزن نقاط ماشه ای میوفاشیال را هدف قرار می دهد و می تواند به صورت سطحی یا عمقی در بافت، درد را درمان کند و فعال سازی عضله را بازیابی نماید.
سوزن خشک در کاهش درد، بازیابی قدرت و فعال سازی عضلات در شرایطی مانند کمردرد و سکته مغزی مفید شناخته شده است.
با این حال، دقیقاً مانند هر رویکرد دیگر، تأثیر سوزن خشک در افراد مختلف و مهارت درمانگر در تعیین مکان دقیق نقاط تحریک میوفاشیال متفاوت است.
افرادی که از دارو استفاده می کنند، دیابت دارند یا باردار هستند، ممکن است مجبور شوند قبل از انجام سوزن خشک، با یک پزشک متخصص مشورت کنند.
5) سونوگرافی
وقتی به سونوگرافی فکر می کنیم، بارداری اغلب اولین چیزی است که به ذهن ما خطور می کند.
با این حال، علاوه بر کاربرد شناخته شده آن در ایجاد تصاویر رحم و …، از سونوگرافی می توان در فیزیوتراپی نیز استفاده کرد.
اثرات درمانی سونوگرافی را می توان به دو دسته تقسیم نمود: حرارتی و غیر حرارتی.
یکی از روش های استفاده فیزیوتراپیست ها از سونوگرافی تهیه حرارت عمیق به بافتهای نرم، افزایش گردش خون و در نتیجه بهبودی و کاهش درد است.
همچنین به نظر میرسد این روش برای سرعت بهبودی و افزایش کیفیت ترمیم بافت نیز مفید واقع شود.
کاویتاسیون، یک مداخله غیر حرارتی، با استفاده از انرژی اولتراسوند است که باعث انقباض سریع و گسترش حباب های گاز میکروسکوپی در اطراف بافت آسیب دیده می شود و روند بهبودی را تسریع می نماید.
در نهایت، گزارش شده است که تأثیر سونوگرافی تا حد زیادی به دوز مصرفی آن بستگی دارد.
افراد مبتلا به بیماری های ترومبوآمبولیک، ضربان سازهای قلب، پوست شکننده یا اختلالات حسی باید قبل از دریافت درمان سونوگرافی با یک پزشک متخصص مشورت کنند.
شرایط متداولی که فیزیوتراپیست ها می توانند با سونوگرافی درمان کنند عبارتند از:
- سندرم تونل کارپ
- درد شانه
- التهاب مفصل
- آسیب دیدگی رباط ها
- تنگی مفصل
6) کشش
یک روش دستی “کشش” و “منحرف کردن” ستون فقرات برای از بین بردن فشار و تغییر رابط دیسک و عصب می باشد، که باعث درد شده اند.
این روش معمولاً برای درمان دیسک های فتق شده، سیاتیک، بیماری دژنراتیو دیسک، اعصاب نیش زده و بسیاری دیگر از بیماری های پشت استفاده می شود.
اگرچه تأثیر کشش مکانیکی در درمان درد (به عنوان مثال کمردرد حاد یا مزمن) قابل بحث است، اما بسیاری از فیزیوتراپیست ها اغلب از آن به عنوان یک روش اضافی یا مکمل استفاده می کنند.
چگونه فیزیوتراپی به بهبودی کمک می کند؟ آیا دیگر نیاز به استراحت نیست؟
بدن انسان برای حرکت ساخته شده است. هنگام حرکت، عضلات کار می کنند، مفاصل خم می شوند، قلب تندتر می زند و تنفس سنگین می شود.
همه این موارد به حفظ و بهبود قدرت عضلات، تحرک مفاصل، گردش خون، بهبودی و سلامت تنفسی کمک می کنند.
وقتی فرد دچار مشکل می شود، مهم ترین مسئله استراحت و بهبودی بدن خواهد بود.
با این حال، استراحت بیش از حد پس از دوره بهبودی بدن می تواند به جای کمک، آسیب زننده باشد؛
زیرا در این حالت ممکن است بافت بیش از حد سفت شود.
این موضوع در نهایت منجر به ضعف یا عدم تعادل عضلات خواهد شد
در صورت بازگشت به فعالیت های قبلی، احتمال آسیب دیدگی مجدد و درد مزمن افزایش خواهد یافت.
همچنین فعالیت بدنی و ورزش در حفظ سلامتی و عملکرد مهم است،
خصوصاً در افراد مسن که بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های مشترک و بیماری هایی مانند پوکی استخوان یا سارکوپنی هستند.
به طور کلی کاهش فعالیت بدنی معمولاً با کاهش تحرک، عملکرد راه رفتن، آمادگی هوازی، اختلال در تعادل و افسردگی همراه می باشد و با تلاش حرکتی بیشتر و شدیدتر، ممکن است در بدن یک چرخه معیوب ایجاد شود.
فیزیوتراپیست ها می توانند فرد را راهنمایی کنند تا در چارچوب توانایی های خود با خیال راحت ورزش کند.
